Complexe stedelijke projecten kennen vaak onverwachte gebeurtenissen, zoals plotseling opkomende maatschappelijke weerstand of ineens doorgevoerde projectbezuinigingen. Dit maakt projecten grillig en onvoorspelbaar. Hierdoor wordt het lastig vooruit te plannen, omdat vaak moet worden afgeweken van originele trajecten. De vraag is hoe projectmanagers moeten omgaan met deze grilligheid. Moeten zij het project constant aanpassen op de veranderingen in de samenleving of juist proberen vast te houden aan de eigen kernwaarden binnen het proces? Wat werkt wel en wat niet?